؜«تلنگر» شامل مطالب تاریخی و معاصری است که محتوای مختص فرداهای فمینیستی نیستند، ولی با مضامین مورد بررسی در این پلتفرم چند‌رسانه‌ ارتباط مستقیم دارند. مطالب موجود در این صفحه به منظور پیشبرد ارتباطات خلاقانه و خردورزانه در مورد مسائل فمینیسم، نظریه‌ی فمینیستی، و جنبش‌های تحت رهبری فمینیست‌هاست.؜

ژن

فیلمی از گیلناز ارض‌پیما و آرش اخگری

طراحی صدا: نیک لاوین؛ زیرنویس: گیتی نجفی؛ سرود: دانشجویان دانشگاه هنر تهران (آبان ۱۴۰۱)؛ روایت: الهه محمدی (زندان زنان قرچک، بهمن ۱۴۰۱).؜

از تهیه‌کنندگان فیلم: یک سال از قتل ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد رژیم ایران می گذرد، رویدادی که انقلاب فمینیستی در حال پیشرفت  در ایران را شعله‌ور کرد. از آن زمان تاکنون هزاران نفر به قتل رسیده، دستگیر، کور، شکنجه، و یا زندانی شده‌اند. ؜
به ژینا، نیلوفر، سپیده، الهه، ویدا، و آنان که آتش زن، زندگی، آزادی را فروزان نگه می‌دارند.
؜

ژن اولین قسمت از یک سه‌گانه است که از نقطه نظر دیاسپورا به انقلاب فمینیستی ایران می‌پردازد. این فیلم از طریق رسانه‌های مستندی که معترضان خیابانی را به تصویر کشیده، نافرمانی مدنی آنها را به عنوان یک نمایش جمعی ارائه می‌کند و به بررسی روایت نوظهور زن، زندگی، و آزادی می‌پردازد.؜


؜۱۳ ژوئیه، ۲۰۱۳–۱۳ ژوئیه، ۲۰۲۳

Patrisse Cullors July 13, 2013: declaration: black bodies will no longer be sacrificed for the rest of the world's enlightement. i am done. i am so done. trayvon, you are loved infinitely #blacklivesmatter

پاتریس ماری کالرز-بریگنک، #جان_سیاه_پوستان_مهم_است، ۱۳ ژوئیه، ۲۰۱۳

آلیسیا گارزا. ۱۳ ژوئیه، ۲۰۱۳.؜

مردم سیاه‌پوست. دوستتون دارم. ما رو دوست دارم. جان ما مهم است.؜

پاتریس ماری کالرز-بریگنک. ۱۳ ژوئیه، ۲۰۱۳.؜

اعلامیه: تن‌های سیاه‌پوست دیگه برای روشنگری بقیه‌ی جهان قربانی نخواهند شد. من دیگه حرفی ندارم. من دیگه واقعا حرفی ندارم. ترِیوان، تو بی‌نهایت عزیزی #جان_سیاه_پوستان_مهم_است


من یک رئیس جمهور می‌خواهم

من یک دایک* به عنوان رئیس جمهور می‌خواهم. من یک فرد مبتلا به ایدز به عنوان رئیس جمهور می‌خواهم و یک فَگ* برای معاون اول رئیس جمهور می‌خواهم و یک نفر فاقد بیمه‌ی بهداشتی-درمانی می‌خواهم و یک نفر می‌خواهم که در جایی بزرگ شده که خاکش چنان آغشته به پسمان

زویی لِنارد، «من یک رئیس جمهور می‌خواهم»، ۱۳۷۱، کپی رایت زویی لنارد
ترجمه ساره افشار

؜*توضیحات:؜

؜۱. به لحاظ تاریخی، «دایک» واژه‌ای است توهین‌آمیز که برای خوار کردن زنان همجنس‌گرا (لزبین) استفاده شده است. اولین استفاده‌ از این کلمه به منظور تحقیر این جمعیت در سال ۱۹۳۱ میلادی به ثبت رسیده است. البته امروزه جامعه‌ی ال‌جی‌بی‌تی این لفظ را اصطلاحاً «باز پس گرفته‌اند» و زنان همجنس‌گرا خود را با این واژه وصف می‌کنند؛ نمونه‌ی بازر آن رژه‌ی سالانه‌ی افتخار زنان لزبین در نیویورک است که «رژه‌ی دایک‌ها» نام دارد.؜

؜۲. واژه‌ی «فگ» نیز برای دون‌سازی افراد دگرباش استفاده شده است. این لغت اولین بار در سال ۱۹۲۱ میلادی برای اهانت به مردان همجنس‌گرا به کار گرفته شده است، و خود مخفف کلمه‌ی «فَگِت» است که به سال ۱۹۱۳ میلادی بر می‌گردد. این واژه نیز توسط جامعه‌ی کوئیر باز پس گرفته شده است. برای آشنایی بیشتر با «زبان کوچه و خیابان»، به چگونه مسائل دگرباشان جنسی را پوشش دهیم: راهنمای آموزشی ویژه‌ی روزنامه‌نگاران و رسانه‌های فارسی مراجعه کنید.؜

؜۳. در متن انگلیسی، شاعر از گذراندن شب در «قبر‌ها» نوشته است، که نام محاوره‌ای مجتمع بازداشتی منهتن است–زندانی که عموماً مردانی که بازداشتی موقت به شمار می‌روند را در شرایط مغایر قانون اساسی حبس می‌کند.؜

؜۴. سفیدپوستان برتری‌گرا در ایالات متحده برای ارعاب سیاهان و یهودیان به عمل غیرقانونی «صلیب‌سوزی» دست زده‌اند. این افراد در حیاط‌های جلوی خانه‌ی سیاهانی که در محله‌های سفیدنشین مستقر می‌گشتند (که به علت نژادپرستی سیستماتیک عموماً از امکانات و منابع بیشتری برخوردارند) صلیب می‌سوزاندند تا آنها را از ماندن منصرف نمایند.؜


سواد اقلیمی و زندانیان سیاسی زن در ایران

با توجه به بررسی و یافته‌های تحقیقاتی نیلوفر پیرامون سواد اقلیمی در زندان اوین، او و همبندانش یک مجموعه‌ی ۹-هفته‌ای از سمینارهای اقلیمی را با هدف افزایش آگاهی و دانش در رابطه با تغییرات اقلیمی–چه از نظر اثرات این تحولات آب و هوایی و چه از نظر عملیات لازم برای کاهش و سازش‌پذیری با آن–تهیه کردند. از نتایج مهم این دوره‌ی ۹-هفته‌ای اقلیمی نامه‌ی سرگشاده‌ای است که در آن، زندانیان سیاسی زن خواستار پیوستن ایران به جنبش جهانی اقلیمی شدند